Najciekawsze odkrycia w dinozaurologii 2021

 

2021 – rok dinozaurów pancernych !

Ubiegły rok był bardzo udany jeśli chodzi o powiększenie naszej wiedzy o dinozaurach pancernych – Tyreoforach. Do grupy tej należą głównie charakterystyczne stegozaury i silnie opancerzone ankylozaury.  W Chinach z osadach wczesnej kredy znaleziono tropy najmniejszego stegozaura jakie obecnie znamy. Ślady stóp młodego osobnika, nie większego od kota zachowały się tuż obok tropów okazów dorosłych. Może to świadczyć o opiece rodzicielskiej wśród stegozaurów, a przynajmniej o tym, że młode osobniki trzymały się w pobliżu dorosłych najpewniej w celach obronnych. Nie znamy kości tych stegozaurów, które pozostawiły owe tropy ale naukowcy przypuszczają, że mógł je zostawić Wuerhosaurus, który ok 100 milionów lat temu zasiedlał obszary Azji. Inną ciekawostką jest opisanie kości ramiennej nowego, nienazwanego jeszcze rodzaju stegozaura z Argentyny (Canadon Calcareo). Kości stegozaurów z Ameryki Południowej są bardzo rzadko znajdowane a odkrycie tutaj wspomniane zwiększa naszą wiedzę na temat tej grupy na obszarach Ameryki Południowej. Sensacyjną wiadomością w roku 2021 było opisanie nowego rodzaju ankylozaura, dinozaura pancernego z Maroka. Spicomellus jest zagadkowym przedstawicielem tej grupy, jedynym znanym obecnie z obszaru Afryki oraz najstarszym ze wszystkich dotychczas opisanych (środkowa jura). Dinozaur ten nie był zbyt duży, naukowcy szacują jego długość na ok 3 metrów. Był jednak niesamowicie dziwaczny. Do kości żebrowych przyrośnięte były na stałe spiczaste, stożkowate kolce o strukturze nie występującej u żadnego innego rodzaju dinozaura. Miejmy nadzieję, że kolejne wyprawy paleontologiczne umożliwią znalezienie większej ilości kości spikomelusa i poznamy go znacznie lepiej. Pod sam koniec 2021 roku światem paleontologów wstrząsnęła wiadomość  o opisaniu dziwacznego, całkowicie nowego rodzaju dinozaura pancernego z Chile. Stegouros, bo o nim mowa jest pierwszym opisanym w Ameryce Południowej ankylozaurem i wyróżnia się dziwacznie zbudowanym ogonem. Dinozaur ten nie posiadał ani maczugi jak wiele innych ankylozaurów, ani kolców jak to jest w przypadku stegozaurów. Nie oznacza to jednak, że stegouros nie był uzbrojony. Jego ogon po bokach pokrywały spłaszczone, liściaste osteodermy – kości skórne. Za życia były one pokryte warstwą rogową i cały ogon działał niczym miecz, niewątpliwie służący do obrony przed wrogami. A trzeba było się bronić – w jego środowisku występowały wielkie i groźne drapieżne dinozaury a sam stegouros był wielkości świni – nie przekraczał 2,5 metra długości. Dodatkową niespodzianką okazało się, że rodzaj ten jest najbliżej spokrewniony z opisanymi wcześniej pancernymi dinozaurami z Antarktydy i Australii. Jest to kolejny dowód na to, że kontynenty zmieniają swoje położenie na przestrzeni dziejów i że w kredzie nadal było między nimi połączenie. Oby 2022 rok również był owocny dla dinozaurów pancernych i przyniósł wiele nowych i fascynujących odkryć.

https://nixillustration.com/science-illustration/2021/stegouros/