Czy prehistoryczne płazy zapadały w sen letni?
Metopozaury, będące najliczniej znajdowanymi zwierzętami na stanowisku paleontologicznym w Krasiejowie od lat stanowią obiekt badań naukowców. Jednym z ciekawych odkryć dotyczących jest fakt, że zwierzęta te najprawdopodobniej były w stanie przetrwać trudne dla siebie okresy przesypiając je. Obecnie wiele zwierząt, w tym współczesne płazy przesypiają kilka miesięcy w roku w ukryciu, zagrzebane w ściółce lub w norkach. Ich metabolizm podczas tego procesu ulega znacznemu zwolnieniu dzięki czemu zwierzęta nie wydatkują zbyt dużej ilości energii i mogą przetrwać dłuższy czas bez jedzenia i picia. Takie zjawisko nazywamy estywacją. Niektóre z współczesnych zwierząt zasypiają podczas zimnej pory roku, inne podczas lata i suszy. W triasowym Krasiejowie nie było chłodnej zimy ale za to występowała sucha i wilgotna pora roku. Naukowcy przeprowadzili badania histologiczne kości wielu metopozaurów – pocięto kości z łap na bardzo cienkie plasterki i pod mikroskopem zbadali ich strukturę wewnętrzną. Wyniki badań okazały się zaskakujące. W kościach niczym w słojach pni drzew zapisały się linie odpowiadające okresom dużej aktywności i wzrostu oraz okresom silnego zwolnienia procesów życiowych. Jako, że metopozaury były silnie związane ze środowiskiem wodnym logicznym jest, że podczas pory deszczowej były aktywne i intensywnie się odżywiały, rosły i rozmnażały się. Kiedy przychodziła susza płazy te dzięki silnym przednim łapom mogły zagrzebywać się w mule lub kopały nory, gdzie zasypiały a ich organizmy spowalniały tempo wszystkich procesów. Wszystko to zapisało się w skamieniałych kościach sprzed 225 milionów lat. W taki sposób naukowcy mogą odtwarzać triasowy środowisko i klimat oraz tryb życia prehistorycznych stworzeń.